Ik ben Karin Salomons, dierenarts voor gezelschapsdieren alweer sinds september 2006. Ik heb na mijn afstuderen in verschillende praktijken gewerkt en ben sinds 1 augustus 2010 met veel plezier werkzaam bij dierenkliniek Lunetten en zit hier lekker op mijn plek.

Tijdens mijn studie ben ik begonnen met het houden en fokken van tamme ratjes, mijn man deelt gelukkig mijn passie voor ratjes. We wonen sinds 2007 in Duiven en sindsdien is onze dierenbende uitgebreid met katten en honden. Ik zal ze allemaal aan jullie voorstellen, James is een stoere Europese korthaar en had altijd gezelschap van een grote Maine Coon kater tot deze ons plots moest verlaten. James is sinds september 2015 helemaal gelukkig met zijn nieuwe vriend George en vriendin Abbygail. George en Abby zijn burmezen en ik kan alleen maar zeggen dat we heel blij met ze zijn, ze zijn simpelweg geweldig en hebben James weer gelukkig gemaakt. Verder wonen er hier nog Duitse Doggen, namelijk Babybelle, Amadeus, Elly en Fifi. Wij vinden het erg leuk om nog wel eens een nestje te fokken, zo zijn onze honden ook bij ons geboren en houden wij daar soms puppies van. We houden van wandelen met onze hondjes.

Dierenarts worden was mijn grote droom en die is werkelijkheid geworden. Het mooie aan het vak vind ik dat het zo afwisselend is, daarnaast trekken de bijzondere dieren en dan met name ratjes mij erg aan. Zo is ieder dier hoe groot of hoe klein dan ook van belang in mijn ogen.

Op 9 december 2015 is ons leven enorm verrijkt met de geboorte van onze Dochter, Eline. Ze is echt een heerlijk meisje, heel makkelijk en vrolijk. Al onze dieren vinden haar ook geweldig. Omdat ik vind dat we momenteel niet genoeg tijd hebben om ratjes te fokken is de rattery momenteel niet actief. Uiteraard hebben we nog wel een groepje ratten, ik kan me namelijk geen leven zonder ratjes voorstellen.

In september 2017 is Eline grote zus geworden van Hannah, Hannah is net als haar zus een heerlijke eigenwijze dame.

Vanaf mijn vierde levensjaar wilde ik al dierenarts worden. Ik liep daarom ook altijd rond met gewonde vogels en egels. Mijn blijdschap toen ik uiteindelijk werd toegelaten tot de studie diergeneeskunde was daarom ook heel groot.

Inmiddels ben ik al sinds 1990 dierenarts en hou ik nog zielsveel van dit vak.

In 1991 heb ik Dierenkliniek Lunetten opgericht in een tijd waar diergeneeskunde heel summier was in de mogelijkheden van onderzoek en behandelingen. Sinds die tijd hebben wij als dierenartsen veel meer kennis opgedaan. De praktijk is met alle apparatuur ondertussen een klein ziekenhuis geworden. Hierdoor kunnen we nu zelfs ziektes behandelen waarbij vroeger de enige optie het dier inslapen was. Ons vak is een geweldig en boeiend vak en vaak weten we ’s ochtends niet wat de dag ons gaat brengen. Elke dag is weer afwisselend.

Mijn grootste passie is eigenlijk de interne geneeskunde en tandheelkunde omdat ik van de uitdagingen hou die deze patiënten mij geven. Het is altijd weer zo fijn om mee te mogen maken, dat een dier na een operatie of gebitsbehandeling weer helemaal opknapt.

Thuis heb ik zelf 2 Heilige Birmanen, Stormy en Ishani, en af en toe komt de Siberische poes Tia van mijn dochter bij me logeren.

Sinds april heeft Karin Salomons Dierenkliniek Lunetten overgenomen. Met plezier werk ik nu een tijdje door voor haar.