Vanaf mijn vierde levensjaar wilde ik al dierenarts worden. Ik liep daarom ook altijd rond met gewonde vogels en egels. Mijn blijdschap toen ik uiteindelijk werd toegelaten tot de studie diergeneeskunde was daarom ook heel groot.

Inmiddels ben ik al sinds 1990 dierenarts en hou ik nog zielsveel van dit vak.

In 1991 heb ik Dierenkliniek Lunetten opgericht in een tijd waar diergeneeskunde heel summier was in de mogelijkheden van onderzoek en behandelingen. Sinds die tijd hebben wij als dierenartsen veel meer kennis opgedaan. De praktijk is met alle apparatuur ondertussen een klein ziekenhuis geworden. Hierdoor kunnen we nu zelfs ziektes behandelen waarbij vroeger de enige optie het dier inslapen was. Ons vak is een geweldig en boeiend vak en vaak weten we ’s ochtends niet wat de dag ons gaat brengen. Elke dag is weer afwisselend.

Mijn grootste passie is eigenlijk de interne geneeskunde en tandheelkunde omdat ik van de uitdagingen hou die deze patiënten mij geven. Het is altijd weer zo fijn om mee te mogen maken, dat een dier na een operatie of gebitsbehandeling weer helemaal opknapt.

Thuis heb ik zelf 2 Heilige Birmanen, Stormy en Ishani, en af en toe komt de Siberische poes Tia van mijn dochter bij me logeren.

Sinds april heeft Karin Salomons Dierenkliniek Lunetten overgenomen. Met plezier werk ik nu een tijdje door voor haar.